He he
Door: Mirjam
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
10 September 2009 | Indonesië, Bukittingi
Daar zijn we weer! We zijn vanmorgen aangekomen in Bukittingi in West Sumatra na een busreis van 15 uur vanuit Lake Toba. Ik was de bus ingestapt met samengeknepen billen want de diarree is in huize Odijk/Bollema toegeslagen. Gelukkig hebben we alles overleefd. De buschauffeur reed met een snelheid of zijn vrouw aan het bevallen was en hij er graag bij wilde zijn...Ogen dicht en maar niet te veel bij na denken.
We hebben heerlijke dagen achter de rug in Lake Toba. Een superhotel waar we een dag niets hebben gedaan en de volgende dag ons toch een beetje verplicht voelden om wat te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan op een motor de helft van het eiland rondgereden. Uiteraard werden we aangehouden door de politie waar we onze helm hadden gelaten. Lief lachen en zeggen dat het reuzemooi is wil wel helpen. In het pittoreske museum konden we uiteraard niet ontkomen aan het traditionele volksdansen. Dr. Livingstone (voor diegene die nu aanhaken dit is Frans) haakte af vanwege zijn snelle stoelgang. Ach dan maar alleen kijken naar het ritueel slachten van een rauw ei en hard nee knikken als je mee moet dansen. Doorgereden op de motor richting de "hot springs". Op mijn netvlies stond nog Nieuw Zeeland. Prachtig was dat, luxe baden en mooie omgeving. Jullie zijn vast benieuwd; we proberen weer een foto te downloaden van deze topper van de reis. Overigens is deze foto speciaal voor vaders Odijk. Er valt nog veel meer te vertellen over onze lokale gids die meteen al zijn verdiende geld opdrinkt (en wij betaalde hem veels te veel). Maar ik laat het maar even bij dit bericht.
Toedeloe!
Frans en Mirjam
p.s. voor al die vrouwen die smachtend wachten op de foto van Dr. Livingstone; nog eventjes geduld...
We hebben heerlijke dagen achter de rug in Lake Toba. Een superhotel waar we een dag niets hebben gedaan en de volgende dag ons toch een beetje verplicht voelden om wat te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan op een motor de helft van het eiland rondgereden. Uiteraard werden we aangehouden door de politie waar we onze helm hadden gelaten. Lief lachen en zeggen dat het reuzemooi is wil wel helpen. In het pittoreske museum konden we uiteraard niet ontkomen aan het traditionele volksdansen. Dr. Livingstone (voor diegene die nu aanhaken dit is Frans) haakte af vanwege zijn snelle stoelgang. Ach dan maar alleen kijken naar het ritueel slachten van een rauw ei en hard nee knikken als je mee moet dansen. Doorgereden op de motor richting de "hot springs". Op mijn netvlies stond nog Nieuw Zeeland. Prachtig was dat, luxe baden en mooie omgeving. Jullie zijn vast benieuwd; we proberen weer een foto te downloaden van deze topper van de reis. Overigens is deze foto speciaal voor vaders Odijk. Er valt nog veel meer te vertellen over onze lokale gids die meteen al zijn verdiende geld opdrinkt (en wij betaalde hem veels te veel). Maar ik laat het maar even bij dit bericht.
Toedeloe!
Frans en Mirjam
p.s. voor al die vrouwen die smachtend wachten op de foto van Dr. Livingstone; nog eventjes geduld...
-
10 September 2009 - 16:48
Sas:
Hallo vakantiegangers,
ben net even op mn gemak gan zitten om jullie verhalen te lezen. helemal gaaf to lezen, en wat ben ik jaloers ondanks dat wij net terug zijn, zou ik zo weer die knt op willen, zweet tussen je billen heerlijk, hier is de herfst in aantocht. Ik zou zeggen geniet er 200% van en ik ben benieuwd naar het volgende verslag. Tot snel en dan komen we snel foto's uitwisselen. dikke kussen van Sas en Bart. xxxxx Ennuh deze zin zullen jullie wel kennen :-) Di mana kamar kecil? Zo niet succes met vertalen. Selmat Jalan. -
11 September 2009 - 20:59
Tiny En Loek:
Hallo mensen, we zien het voor ons. Niet jullie avonturen, maar wel de omgeving: Tobameer, Bukkitingi, we zijn er ook geweest. Wel; lang geleden. We komen wel een keer naar de verdere verhalen luisteren hoor!
De tantes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
