Het meurt hier een beetje, en ander vakantieleed

Heerlijk stoppen wanneer je een mooie plek ziet, pissen gewoon op een normaal toilet i.p.v. je staande weten te houden boven een stinkend vies toilet in de bus. We hebben eindelijk voor het eerst deze vakantie een auto gehuurd in Salta, op weg naar JuJuy. Het is me nog steeds onduidelijk hoe je het uitspreekt, maar gezien de foto’s belooft het mooi te worden. Mijn ervaringen met autoverhuurbedrijven zijn niet zo positief, geknoei met schades van voorgaande bestuurders, discussie of je de auto wel of niet hebt ingeleverd. BOEVEN zijn het! Vandaar sinds enige tijd huren we via een grote hopelijk betrouwbare organisatie: Hertz. We betalen de hoofdprijs in de hoop van het geteut af te zijn. Dusssss, we reden weg uit Salta, enne de airco deed het niet. Nu is dat in Nederland geen groot probleem, maar bij 37 graden is het lekker als er iets gekoeld wordt. Ach, niet zeuren er is altijd wel wat. En vroeger hadden we ook geen airco.
50 Kilometer boven Salta gaat er een lampje branden. De motor is oververhit, heeft niks met de airco te maken. Maar wel auto aan de kant in the Middle of niks. Motorkap open, conclusie; de dop van de koelvloeistof zat er niet goed op. Bellen dus met het BOEVEN gilde. Verdorie, we betalen toch niet voor niks een hogere prijs. Geen airco, en een gast die bij het checken van de motor niet zit op te letten. Adem in, en adem uit, rustig blijven. De meneer aan de telefoon belooft dat er binnen 30 minuten een monteur ter plaatse is. Tuurlijk joh! Zelf water erin gooien en verder rijden mag niet. Nee, bij de Hertz werken de echte technische wonders. Na een half uur, uiteraard, geen monteur. Gelukkig hebben we voldoende water en wat zoute koekjes. Mocht het mis gaan dan komen we de nacht wel door. Na een uur krijgt Frans het antwoordapparaat aan de lijn. Dat is natuurlijk ook een goede interpretatie van de 24 uurs bereikbaarheid. Gelukkig na 5 kwartier stopt er net zo’n mooie Chrysler achter ons als waar wij ons in bevinden, met monteur die constateert dat er onvoldoende koelvloeistof in onze auto zit. Joh! Na een nieuw contract in het Spaans te hebben ondertekend, kunnen we gelukkig onze weg vervolgen. Dit keer met airco. Deze dame gaat op zoek naar een ander verhuurbedrijf.

Het einde van de vakantie komt helaas in zicht; de laatste busreis, de, echt, laatste wijnproeverij, de honger om nog meer te willen zien en het groeiende besef dat het al zo’n toffe vakantie is met zoveel gave ervaringen en dat het wel mooi is geweest.
De geur uit onze tassen geeft aan dat we qua kleding en schoeisel onze maximale houdbaarheidstermijn van de vakantie aan het overschrijden zijn. Heel fijn, die waterdichte tassen, maar een fris windje erdoor heen dat kun je vergeten. Er komt een wat zure lucht uit. En mijn espradilles die zo heerlijke zitten met blote voeten lijken een chemische oorlogsvoering niet uit te sluiten. Ik kreeg vandaag het vriendelijke verzoek van Frans om mijn voeten uit het raam te steken of zelf op het dak te gaan zitten. Beetje flauw, maar ook echte liefde heeft blijkbaar zijn grenzen. Bij mij roept de geur van mijn schoeisel mooie herinneringen op aan de wijnproeverijen gecombineerd met heerlijke kaasjes. Kom Frans, nog een flesje Malbec wijn?
Dit is ons laatste verslag van deze vakantie. We hebben super genoten en hopelijk jullie met ons.
Voor de routevolgers; vanuit Tafi del Valle zijn we naar Cafayate gegaan. Het dorp niet gezien, maar wel erg lekkere wijn gedronken. Met de bus naar Salta en nu in Tilcara. Morgen gaan we terug naar Salta om de auto in te leveren en vliegen we naar Iguazu (watervallen). Na twee dagen terug naar Buenos Aires om terug te vliegen naar huis. Dikke kus! Hopelijk zien we jullie weer gauw.